Wie: Oprichter Marloes van Oorspronk van ‘MarLuz’ en zes cursistenWie werkt in de natuur ontspant; ontspanning door inspanning. Volgens Marloes van Oorspronk dan. Die organiseert rustvakanties en dagtrips voor uitgeputte ondernemers en loondiensters met een burn-out. Of met een bijna-burn-out. Van Oorspronk maakte zich na zeven jaar in loondienst “druk om alles”, zegt ze. Ze kon de hoofdzaken met meer van de bijzaken scheiden, was het overzicht kwijt. Tijd voor bezinning, vond ze. Rust. En voor een eigen bedrijf waarmee ze anderen “helpt ontsnappen aan de ratrace”.

Zoek de Hedelfinger

Ze heeft haar zes cursisten de kersenboomgaard ingestuurd met een mandje. De donkere Hedelfinger hangt achterin, roept de kersentuineigenaar. Plukken ze die even? En dan ook meteen de wijnkers? O ja, en of ze wel de steeltjes aan de kersen willen laten zitten. Zo blijven ze langer goed; ze moeten nog verkocht worden namelijk. Bedankt. Fanatiek geknik, vastberaden blikken, iemand sleept een trapje mee. Fijn, zo’n win-winsituatie, vinden Van Oorspronk en de eigenaar.

Even geen prikkels

Van Oorspronk kijkt tevreden toe, helpt af en toe een handje.

“We staan continu bloot aan allerlei prikkels. Er wordt de hele tijd om je aandacht gevraagd. Doodvermoeiend. Hier heb je daar helemaal geen last van. Hier pluk je mindful kersen.”

Vanmorgen heeft iedereen een boom uitgekozen in de tuin. Ze moesten hun ogen sluiten, en voelen waarom ze nu juist bij die boom gingen staan.

“Dan kom je tot erg interessante conclusies. Sommige mensen zeggen zich beschermd te voelen door die boom. Missen ze die bescherming dan soms in hun leven?”

En wat is de opbrengst?

Zo. En nu weer naar binnen. De kersen moeten gesorteerd. Van Oorspronk: “We kijken nu naar wat de opbrengst is.” Kersen-technisch, bedoelt ze.

“En daarna maken we een rondje: wat is de opbrengst voor jóu geweest, als mens. Door hier te komen.”

Het zestal is ijverig begonnen te sorteren, luistert ingespannen naar de aanwijzingen van de eigenaar. Letten ze wel even goed op allemaal? Dat ze niet afdwalen, en de Hedelfinger verwarren met de Wijnkers. Focus. En stapelen ze de borden van de lunch nog even op? Die kunnen naar de keuken. De stoelkussens trouwens ook. Ontspanning door inspanning, hè.

Onder de deelnemers: twee verpleegkundigen, een tassenmaker en de directeur van een bureau in duurzame productontwikkeling. En die voelen zich nu “al helemaal zen”, zeggen ze. Er wordt geconcentreerd geplukt, gebalanceerd op een wiebelende ladder. Af en toe stelt iemand een vraag. Wat doe je met een kersenvlek? Nachtje in de Biotex. Mogen de kersen met gaatje ook in de mand? Nee. Kan iemand die spreeuwen even wegjagen? Jawel – keihard toetergeluid.

Kijk voor het originele artikel op http://www.nrcq.nl/2015/07/13/gestrest-ga-een-middag-mindful-kersen-plukken